Ալես Բաչիլո

Ալես Բաչիլո; բելառուս․՝ Алесь (Аляксандр Мікалаевіч) Бачы́ла
Ծնվել է	մարտի 2, 1918
Ծննդավայր	Լեշնիցա, Gmina Pereżyry, Վանահոր Գավառ, Մինսկի նահանգ
Վախճանվել է	հունվարի 3, 1983 (64 տարեկան) կամ հունվարի 4, 1983 (64 տարեկան)
Գերեզման	Արևելյան գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	դրամատուրգ, թարգմանիչ, բանաստեղծ, արձակագիր, լիբրետիստ և խմբագիր
Լեզու	բելառուսերեն
Քաղաքացիություն	Բելառուսական ԽՍՀ
Կրթություն	Մաքսիմ Տանկի անվան Բելառուսի պետական մանկավարժական համալսարան (1939)
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Աշխատավայր	Litaratura i mastactva?, Պոլմիա, Mastatskaya Litaratura? և Nastaŭnickaja hazieta?
Պարգևներ	; և
	Aleś Bačyła Վիքիպահեստում

Ալես Բաչիլո (Ալեքսանդր Նիկոլաևիչ Բաչիլո, բելառուս․՝ Алесь (Аляксандр Мікалаевіч) Бачы́ла, մարտի 2, 1918(1918-03-02), Լեշնիցա, Gmina Pereżyry, Վանահոր Գավառ, Մինսկի նահանգ - հունվարի 3, 1983(1983-01-03) կամ հունվարի 4, 1983(1983-01-04)^[1]), բելառուս արձակագիր, դրամատուրգ, թարգմանիչ, բանաստեղծ։ Բելառուսական ԽՍՀ-ի արվեստի վաստակավոր գործիչ (1967):

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալես Բաչիլոն ծնվել է 1918 թվականի մարտի 2-ին բելառուսական Լեշնիցա բնակավայրում՝ գյուղացու ընտանիքում։ Սովորել և ավարտել է Բելառուսի մանկավարժական տեխնիկումն ու Մինսկի ուսուցիչների ինստիտուտը։ Բելառուսի տարբեր գյուղերի դպրոցներում բելառուսերեն ու բելառուսական գրականություն է դասավանդել։ 1939 թվականին հրավիրվել է Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակ։

Ալես Բաչիլոն մասնակցել է Հայրենական Մեծ պատերազմին ընդհուպ դրա ավարտը։ Հետպատերազմյա տարիներին աշխատել է «Настаўніцкай газеце» (Ուսուցչական թերթ) թերթի խմբագրությունում։ Հետո աշխատել է «Літаратура і мастацтва» (Գրականություն և արվեստ) թերթում որպես գլխավոր խմբագրի տեղակալ։ Նա «Полымя» (Պլամյա) ամսագրի քարտուղարն էր։ 1972-ից 1978 թվականներն ընկած ժամանակահատվածում Ալես Բաչիլոն որպես խմբագիր աշխատել է «Мастацкая літаратура» (Գեղարվեստական գրականություն) խմբագրությունում։ 1946 թվականից սկսած նա ԽՍՀՄ Գրողների միության անդամ է եղել^[2]։

Ալես Բաչիլոն իր մահկանացուն կնքել է 1983 թվականի հունվարի 3-ին։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալես Բաչիլոն իր ստեղծագործությունները հրատարակել է 1934 թվականից։ Նրա գրքերից են.

Шляхі (Ուղիներ, 1947)
Подых вясны (Գարնան շունչը, 1950)
Зоры вясеннія (Գարնան արշալույս, 1954)
Юнацтва (Պատանեկություն, 1959)
Калючая ружа (Փշոտ վարդ, 1962)
Асенняя аповесць (Աշնանային պատմվածք, 1965)
Дарыце цюльпаны (Կակաչներ նվիրեք, 1966)
Кавалер Мікіта (Ասպետ Նիկիտան, 1967)
Снежная балада (Ձյունոտ բալլադ, 1968)
Тры багіні (Երեք աստվածուհիներ, 1973)
Вершы (Բանաստեղծություններ, 1974)
Белы бярэзнік (Սպիտակ կեչիներով անտառ, 1976)
Гараць лісты кляновыя (Վառվում են թխկիների տերևները, 1981)
Мне купілі самакат (Ինձ ինքնաշարժ նվիրեցին, 1981)

Ալես Բաչիլոն զբաղվել է նաև թարգմանական աշխատանքով։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Library of Congress Authorities — Library of Congress.
↑ Алесь Бачыла // Беларускія пісьменнікі (1917—1990) : Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі; нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мінск : Мастацкая літаратура, 1994. — С. 52—53.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Беларуская ССР: кароткая энцыклапедыя. У 5 т. Т. 5. — Мінск, 1981.
Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 2. — Мінск, 1996.
Беларусь: энцыклапедычны даведнік. — Мінск, 1995.
Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі. У 5 т. Т. 1. — Мінск, 1984.
С. Грахоўскі. У бядзе не пакідай. 1986 г. www.grahouski.org.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Биография на сайте «Вершы беларускіх паэтаў»

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալես Բաչիլո» հոդվածին։

[_1aa908bcd08624fd-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Library of Congress Authorities — Library of Congress.

[2] Алесь Бачыла // Беларускія пісьменнікі (1917—1990) : Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі; нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мінск : Мастацкая літаратура, 1994. — С. 52—53.

[1]

[2]