Մասնակից:ԱԼՈՅԱՆ/Սեմյոն Ալեքսանդրովսկի
|
Դուք կարող եք բարելավել թարգմանությունը։ Օրիգինալ տեքստը կարող եք գտնել ձախ կողմի «այլ լեզուներով» ենթաբաժնում։ |
ԱԼՈՅԱՆ/Սեմյոն Ալեքսանդրովսկի
 |
|---|
Սիմոն Անատոլևիչ Ալեկսանդրովսկի (), ռուսական ռեժիսոր և թատրոնի դերասան։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է 1982 թվականին Պերմույում։ Ութ տարեկանում ծնողների հետ տեղափոխվում է Իսրայել, որտեղ ապրել է 12 տարի։[1] Սովորել է Ֆիզիկամաթեմաթիկական լիցեյում։ Հաճախել է նաև թատերական ստուդիա և նաև լենինգրադի թատերական արվեստի ակադեմիայում դերասանականի դասի նախկին ղեկավարը:
[2] 2007 թվականին ավարտել է ՍՊՍԱՏԻ ռեժիսորական բաժինը (Լ.Ա. Դոդինի սեմինար):
[3]2006-2007 թվականների աշխատել է Սանկտ Պետերբուրգի դրամատիկական թատրոնի դերասան, Եվրոպայում:
[4][5][6] 2007 թվականից `Մոսկվայի և Սանկտ Պետերբուրգի տարբեր թատրոնների տնօրեն:[7]
Արվեստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Իմ ընկեր Հիտլերը» Ջ.Միսիմա (Նախագիծ «site-specific» Սանկտ-Պետերբեւրգ, 2007)[8]
- Ս. Բուքովսկու «Սովորական խելագարի պատմություն» («Սանկտ Պետերբուրգում», «Սանկտ Պետերբուրգում», 2008)[9][3]
- Մ. Ֆրիշ (Վ. Մ. Շուկշին անվան դրամատիկական թատրոն, Բարնաուլ, 2009)
- Մ. Ռավենխիլայի «Մայրը» (Կանսկիյի դրամատիկական թատրոն, 2009)
- «Վարսահարդարի» Ս.Մեդվեդևա (Պրկոպիվսկու դրամատիկական թատրոն, 2010)
- Յ.Կլավդիևի «Բեւեռային ճշմարտություն» («ON.TEATR», Սանկտ-Պետերբուրգ, 2011)
- «Հիփոթեք և հավատ, նրա մայրը» Է. Շրլակա (TYUZ, Կրասնոյարսկ, 2011)
- Ա. Յաբլոնսկկայայի «Կերակուրներ» (Կամերային թատրոն, Չելյաբինսկ, 2011)
- Իվան Վիրիլեևի պատրանքներ (դրամա թատրոն, Աբկան, 2012)
- Մ. Ռավենխելայի «Shoot / GetTreasure / Repeat»: Դ. Վոլկոստրովովի հետ (Post Թատրոն, Սանկտ Պետերբուրգ, 2012)
- «Երեք օր դժոխքում» P.Pryazhko («Տարածքային» փառատոնի շրջանակներում - կենդանի տարածքներ, 2012)
- Ք. Ստեշիկի «Կարճատեւ» (TEART թատերական արվեստի միջազգային համաժողով, Մինսկ, 2013)
- Մ. Ուգարովի «Դիմակահանդեսային դիմակահանդես» (Թատրոն «Կոմեդիայի կատակերգություն», Սանկտ-Պետերբուրգ, 2013)
- Յ. Պ. Լյուբիմովայի «Լավ մարդը սուսուանից» (Թանգկան թատրոն, Մոսկվա, 2013 թվականին) Հիման վրա «ներկայություն»
- Ռադիո-Թագանկա, «Վլադիմիր Վիսոցկի» ներկայացման փակման մասին փաստաթղթերի հիման վրա (Թագկան թատրոն, Մոսկվա, 2014)
- «Նկարներ առաստաղի վրա», ելույթների մասնակիցների մանկության մասին պատմվածքների հիման վրա (Ա.Բրայանեսովի անվան Տյուժի թատրոն, Սանկտ-Պետերբուրգ, 2014)
- «Կարճաժամկետ» Կ. Ստեշիկ (Վաբա Լավայի թատրոն կենտրոն, Տալլին, 2015, Լապերանտա քաղաքի թատրոն, Ֆինլանդիա, 2015)
- «Վառելիք» Է. Կազաչկովա: (Սանկտ Պետերբուրգ, Pop-up թատրոն, 2015)[3]
Մրցանակներ և ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 2012 թվականին «Նովո-Սիբիրյան տրանզիտ» փառատոնի հաղթող «Լավագույն ռեժիսոր» անվանակարգում «Հիփոթեք և հավատ, իր մայրը» ներկայացման համար:[5][6][4]
- «Լավագույն ռեժիսոր» անվանակարգում «Բևեռային ճշմարտություն» ներկայացման փառատոնի հաղթող «Հյուսվածք» (2012)[5][6][4]
- «Լավագույն ռեժիսոր» անվանակարգում «Shoot / GetTreasure / Repeat» - ի արտադրության առաջընթացի փառատոնի հաղթող (2012)[5][6][4]
- Նովո-Սիբիրյան տրանսֆորմացիայի փառատոնի դափնեկիր (2014) «The Caddler, կամ որտեղ էնրը գնացել է» խաղին Նովայի անվանակարգում[6][4]
- «Ոսկե Դիմակ» փառատոնի անվանակարգը «Shoot / GetTreasure / Repeat» և «Presence» ներկայացումների համար:[11][5][4]
- «Ոսկե դիմակ» - «Նոր կտոր», «Տարածք», «NET», «Ռուսաստանի փոքր քաղաքների փառատոն» փառատոների մասնակից, Teart, Sireno[5][6][4]
Ծանոթագրություներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Елена Коновалова (12 декабря 2011 г.). ««Третий звонок». Интервью с режиссером Семеном Александровским». krskdaily.
- ↑ Айсылу КАДЫРОВА (16.12.15). «РЕЖИССЕР СЕМЕН АЛЕКСАНДРОВСКИЙ: «МОЙ МОЗГ - МОЯ ЭРОГЕННАЯ ЗОНА»». Вечерняя Казань.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Айрат Нигматуллин (18.12.2015). «Семен Александровский: «Русский театр – это очень ригидная система, образованная советской властью в 20-е годы»». business-gazeta.ru.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Новосибирский государственный драматический театр «Старый дом»
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Наталья Эфендиева (28 сентября 2015). «Мы пришли к какому-то рубежу, когда с культурой происходит нечто странное». Информационное агентство Regnum.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 фестиваль территория
- ↑ Евгений Каменецкий (21.07.2009). «Бывший израильтянин – "провокатор" - расскажет "русским" о безумии». IzRus.
- ↑ Балаковский драматический театр им. Е.А.Лебедева
- ↑ Санкт-Петербургский Интерьерный театр
- ↑ Алла Шендерова Занимательный физик. Питерское "Топливо" на сцене Театра.doc // Коммерсантъ : газета. — 2015. — № 212.
- ↑ Фестиваль «Золотая маска»