Յոավ Գալանտ

	Յոավ Գալանտ
Կուսակցություն՝	Kulanu? և Լիկուդ
Կրթություն՝	Հայֆայի համալսարան
Մասնագիտություն՝	սպա և քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր	նոյեմբերի 8, 1958 (65 տարեկան)
Ծննդավայր	Յաֆֆա, Թել Ավիվ, Իսրայել
Քաղաքացիություն	Իսրայել
Yoav Galant

Յոավ Գալանտ (եբրայերեն՝ יואב גלנט‎, նոյեմբերի 8, 1958(1958-11-08)^[1], Յաֆֆա, Թել Ավիվ, Իսրայել), Իսրայելի պաշտպանության բանակի պահեստազորի գեներալ-մայոր։ Իսրայելի պաշտպանության բանակի հարավային ռազմական շրջանի հրամանատար 2005 թվականի հոկտեմբերից մինչև 2010 թվականի հոկտեմբեր։

Նախատեսվում էր գլխավորել Իսրայելի պաշտպանության բանակի գլխավոր շտաբը 2011 թվականի փետրվարին, սակայն պաշտոնում նշանակվելու որոշումը չեղյալ էր հայտարարվել 2011 թվականի փետրվարի 1-ին՝ Ամիկամ մոշավայում իր տան կառուցման հետ կապված կոնֆլիկտում Գալանտի վարքագծի մանրամասները պարզելու պատճառով։

2015 թվականից Քնեսեթի պատգամավոր, որը ներկայացնում էր Կուլանա և Լիկուդ խմբակցությունները։ Կառուցապատման (2015-2019), Հայրենադարձների հարցերի նախարարության (2019-2020) և Իսրայելի կրթության նախարար (2020 թվականից)։

2022 թվականի դեկտեմբերի 29-ին Գալանտը նշանակվեց Իսրայելի պաշտպանության նախարար^[2]^[3]։

2023 թվականի մարտի 26-ին վարչապետ Բենյամին Նեթանյահուն հայտարարեց Գալանտին պաշտոնից ազատելու որոշման մասին՝ դատական բարեփոխումների վերաբերյալ նրա քննադատության պատճառով^[4] (օրենքի համաձայն՝ պաշտոնանկությունն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնանկության պաշտոնական ծանուցումը փոխանցելուց 48 ժամ անց, եթե որոշումը նախկինում չեղյալ չի հայտարարվել, բայց Գալանտը երբեք նման ծանուցում չի ստացել)^[5]։

Մի քանի օր անց, այն բանից հետո, երբ հարյուր հազարավոր իսրայելցիներ ի պաշտպանություն պաշտպանության նախարարի դուրս եկան ցույցերի, Նեթանյահուն պահանջեց Գալանտից ներողություն խնդրել իր ավելի վաղ հնչեցրած քննադատության համար, բայց հետո, Հարավային և հյուսիսային սահմաններին լարվածության սրումից, Գազայից, Լիբանանից և Սիրիայից գնդակոծություններից, ինչպես նաև Իսրայելի ներսում մի քանի ահաբեկչություններից հետո, ապրիլի 10-ին Բենիամին Նեթանյահուն հայտարարեց, որ պաշտպանության նախարար Յոավ Գալանտը կմնա իր պաշտոնում։ Մենք միասին ենք գործում։ Մեր միջև տարաձայնություններ կային, նույնիսկ լուրջ։ Բայց ես որոշում եմ կայացրել թողնել մեր տարաձայնությունները,-ասել է վարչապետը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1958 թվականի նոյեմբերի 8-ին Թել Ավիվ Յաֆֆո քաղաքի Գիվատ հա Ալիա շրջանում։

Գալանտի մայրը՝ Ֆրուման^[6], ծագումով լեհ, «Էքսոդուս» նավի ուղևորներից մեկն էր, որով 1947 թվականին Պաղեստին էին մեկնել Հոլոքոստը վերապրած հրեա փախստականները^[7]։ Նավի մյուս ուղևորների հետ միասին նա վտարվեց Պաղեստինից բրիտանական իշխանությունների կողմից Ocean Vigour նավի վրա՝ վերադառնալով միայն Իսրայել պետության հիմնադրումից հետո։

Նրա հայրը՝ Միխայելը, կռվել է նացիստների հետ Ուկրաինայի և Բելառուսի անտառներում պարտիզանական ջոկատում և 1948 թվականին ներգաղթել Իսրայել։ Միխաելը, որը նախկինում Իսրայելի պաշտպանության բանակի առաջատար դիպուկահարներից էր, մասնակցել է Իսրայելի անկախության պատերազմին «Շուալեյ Շիմշոն» ստորաբաժանման կազմում^[8]։ Ինքը՝ Գալանտը, Յոավ է անվանվել՝ ի պատիվ Իսրայելի անկախության պատերազմի ընթացքում Նեգև անապատը ազատագրելու «Յոավ գործողության»։ Հեղափոխական պատերազմի ավարտից հետո Միխայել Գալանտն աշխատել է նավթահորերի հորատման վայրում, այնուհետև աշխատել է որպես բեռնատարի վարորդ, այնուհետև բացել է էլեկտրական մեքենաների վերանորոգման խանութ։ Նա մահացավ, երբ Յոավ Գալանտը դարձավ 17 տարեկան։

Դեռահաս Գալանտն ակտիվորեն մասնակցել է սկաուտական շարժման գործունեությանը^[9]։ Ավարտել է Գիվատաիմի Դավիթ Կալայի անվան դպրոցը^[10]։

Ռազմական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1977 թվականին Գալանտը զորակոչվել է Իսրայելի պաշտպանության բանակ։ Ծառայությունը սկսել Է ռազմածովային ուժերի «Շայետետ 13» հատուկ ստորաբաժանումում, որտեղ մարտիկից սպա է անցել՝ գերազանցությամբ ավարտելով սպայական դասընթացները^[11]։ Գալանտը մասնակցել է ստորաբաժանման բազմաթիվ հատուկ գործողությունների, որոնք մեծամասամբ ներառում էին ափից դիվերսիոն գրոհներ Լիբանանում ՊԱԿ-ի և այլ կազմակերպությունների գրոհայինների բազաների ուղղությամբ^[12]։

1982 թվականին ավարտել է զինվորական ծառայությունը և մեկնել ԱՄՆ, որտեղ աշխատել է որպես անտառահատ Ալյասկայի մոտ գտնվող փոքրիկ կղզում։ 1982 թվականի լիբանանյան պատերազմի մասին պատահաբար լսելուց հետո Գալանտը հասավ հարևան կղզի, որտեղ գտնվում էր հեռախոսը, բայց այդ պահին Լիբանանում հիմնական ռազմական գործողություններն արդեն ավարտվել էին^[13]։

1984 թվականին վերադարձել է ծառայության բանակում, անցել կապիտանի դասընթացներ (եբրայերեն՝ קורס חובלים‎) և նշանակվել «Քեշեթ» հրթիռային նավակի (Սաար-4 տիպի) կապիտանի տեղակալ^[14]։

1986 թվականի հոկտեմբերին վերադարձել է «Շայետետ 13» և փոխգնդապետի կոչումով նշանակվել դիվիզիոնի հրամանատար։ Այս պաշտոնում ղեկավարել է ստորաբաժանման տարբեր գործողություններ^[15]։ Ենթադրվում է նաև, որ Գալանտը մասնակցել է 1987 թվականի հուլիսի 26-ին Կիպրոսի Լիմասոլ նավահանգստում ՕԿԾ նավի պայթեցման գործողությանը (Իսրայելի կողմից պաշտոնապես չճանաչված)^[16]։ Հետագայում Գալանտը գլխավորեց ծովային կոմանդոսների դպրոցը։

Պաշտոնն ավարտելու նախօրեին Գալանտին առաջարկվել է երկամյա ուսուցման մեկնել ԱՄՆ և վերադառնալուց հետո նշանակվել Շայետետ 13-ի հրամանատարի պաշտոնում, սակայն Գալանտը նախընտրել է մնալ Իսրայելում և ստանալ ցամաքային բրիգադի հրամանատարությունը։ 1993-1994 թվականներին ղեկավարել է Մենաշե տարածքային բրիգադը (եբրայերեն՝ חטמ"ר מנשה‎)^[17]։

Այնուհետև նշանակվել է Շայետետ 13-ի հրամանատար, այդ պաշտոնը կատարել է մինչև 1997 թվականը։ Հաղորդվում էր, որ Գալանտի հրամանատարությամբ ստորաբաժանումը մասնակցել է 1995 թվականի հոկտեմբերի 26-ին Մալթայում Պաղեստինյան Իսլամական ջիհադ կազմակերպության հիմնադիր Ֆաթհի Շկակիի ոչնչացման գործողությանը^[18]։

1997 թվականից մինչև 1999 թվականը եղել է Գազայի հատվածի տարածքային դիվիզիայի հրամանատար, այնուհետև մինչև 2001 թվականը՝ Կենտրոնական ռազմական օկրուգի «Իդան» զրահատանկային դիվիզիայի հրամանատար։

2001 թվականին նշանակվել է ցամաքային զորքերի հրամանատարության շտաբի պետ (եբրայերեն՝ רמ"ט‎):

2002 թվականի հուլիսին նրան շնորհվել է գեներալ-մայորի կոչում և նշանակվել վարչապետի ռազմական քարտուղար^[19]։

2005 թվականի հոկտեմբերին նշանակվել է Հարավային ռազմական օկրուգի հրամանատարի պաշտոնում։ Ի թիվս այլ բաների, նա ղեկավարում էր շրջանի զորքերը Գազայի հատվածում «Ձուլված գնդակ» գործողության ժամանակ^[20]։

2009 թվականի հոկտեմբերին Գալանտը Իսրայելի պաշտպանության բանակի գլխավոր շտաբի պետի տեղակալի պաշտոնի թեկնածու էր^[21]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 חה"כ יואב גלנט — Knesset.
↑ «Нетаниягу объявил о назначении Йоава Галанта министром обороны». NEWSru.co.il (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 18-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 18-ին.
↑ «Йоав Галант станет министром обороны Израиля». Коммерсантъ (ռուսերեն). 2022 թ․ դեկտեմբերի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 27-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 18-ին.
↑ «Нетаньяху уволил главу Минобороны из-за его критики судебной реформы». РБК (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 26-ին. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 26-ին.
↑ Статья 22(бет) Основного закона: Правительство Արխիվացված 2021-05-06 Wayback Machine.(եբրայերեն)
↑ Урождённая Сегаль.
↑ Список пассажиров корабля Արխիվացված 2009-09-28 Wayback Machine, на сайте, посвящённом кораблю (եբրայերեն) ;יערה מייטליס ישראל מחויבת לחיים בכבוד של הניצולים ערוץ 7, 30.4.08 (Яара Майтлис, «Израиль обязан обеспечить достойную жизнь уцелевшим в Холокосте Արխիվացված 2008-05-01 Wayback Machine», «Аруц 7» (30.4.08)). (եբրայերեն)
↑ אל"ם (מיל') מייק אלדר שייטת 13 — סיפורו של הקומנדו הימי הוצאת ספריית מעריב, תל אביב (התשנ"ג) 551 (Полковник (запаса) Майк Эльдар, «Шайетет 13 — история морского коммандо», книга издательства «Сифрият Маарив», Тель-Авив (1993), с. 551), (далее: «Эльдар, „Шайетет 13“»). (եբրայերեն) В этой книге Галант описан под вымышленным именем «Михаэль Абир» (եբրայերեն՝ מיכאל אביר‎).
↑ «יונתן אוריך האלוף גלנט: שאבתי כח מהפעילות בתנועת הצופים (Йонатан Урих, «Генерал-майор Галант: „Я черпал силы из деятельности в скаутском движении"»), на сайте Армии обороны Израиля (15.9.10)» (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 24-ին.
↑ אמיר אורן מינוי יואב גלנט לרמטכ"ל ה-20: ההימור של אהוד ברק הארץ, 23.8.10 (Амир Орен, «Назначение Йоава Галанта 20-м Начальником Генштаба: ставка Эхуда Барака(չաշխատող հղում)», «Га-Арец» (23.8.10)). (եբրայերեն)
↑ Эльдар, «Шайетет 13», с. 573. В 1978 году, когда тогдашний командир «Шайетет 13» Ами Аялон приказал включить в подготовку офицеров подразделения прохождение укороченного курса капитанов ВМС или курс офицеров сухопутных войск, Галант предпочёл пройти курс офицеров сухопутных войск.
↑ См., например, Эльдар, «Шайетет 13», с. 549—555 (операция «Листопад» (եբրայերեն՝ מבצע שלכת‎) — атака против базы боевиков в Дахр-аль-Бурдже 8 июня 1978 года — в качестве рулевого резиновой моторной лодки); с. 572—578 (операция «Высокое напряжение» (եբրայերեն՝ מבצע מתח גבוה‎) — атака против базы боевиков в Рас-аш-Шаке 17 апреля 1980 года — в качестве командира ведущего звена); с. 579—581, 583—584 (снайперские атаки с волноломов порта Сидона в конце мая и в августе 1980 года); с. 588—589 (атака против базы боевиков севернее города Тир в конце марта 1981 года — в качестве командира минирующего звена); с. 589—591 (две засады против боевиков в апреле 1981 года).
↑ Эльдар, «Шайетет 13», с. 648. См. также יואב גלנט מעניק צל"שים מגזין המושבות, 25.4.08 («Йоав Галант вручает награды Արխիվացված 2014-10-25 Wayback Machine», «Магазин ха-мошавот» (25.4.08)). (եբրայերեն)
↑ אריאל שמידברג אודיסיאה באלג'יריה ישראל היום, 28.4.09 (Ариэль Шмидберг, «Одиссея в Алжире Արխիվացված 2009-05-14 Wayback Machine», «Исраэль ха-йом» (28.4.09)). (եբրայերեն)
↑ См., например, Эльдар, «Шайетет 13», с. 648 (потопление рыбацких судов, использовавшихся боевиками, в лагере беженцев Сарафанд 11 ноября 1986 года); с. 649 (засада против боевиков южнее Сидона 26 июля 1987 года).
↑ Эльдар, «Шайетет 13», с. 653.
↑ Бригада, ответственная за северную часть Самарии в границах Западного берега реки Иордан, включая город Дженин.
↑ שי לוי בין הצללים: המבצעים המשותפים של צה"ל והמוסד («Среди теней: совместные операции Армии обороны Израиля и „Моссада“ Արխիվացված 2014-10-25 Wayback Machine», на сайте 2-го канала израильского телевидения (9.10.14). (եբրայերեն)
↑ При премьер-министре Ариэле Шароне. Галант стал первым в истории Израиля офицером ВМС, получившим звание генерал-майора вне пределов ВМС: אלוף יואב גלנט — מזכירו הצבאי של ראש הממשלה גלובס, 15.7.02 («Генерал-майор Йоав Галант — Военный секретарь премьер-министра Արխիվացված 2012-01-11 Wayback Machine», «Глобс» (15.7.02)). (եբրայերեն)
↑ Видеоролик: Йоав Галант представляет выводы операции «Литой свинец», на сайте Walla (1.4.09). (եբրայերեն) Галант активно выступал за предпринятие наступательных действий в секторе Газа уже в 2006 году, несмотря на несогласие тогдашнего министра обороны Амира Переца: см. עמוס הראל ואלוף בן פרץ מסתייג מהצעת צה"ל להרחיב את הפעולה בעזה הארץ, 1.11.06 (Амос Харель и Алуф Бен, «Перец не принимает предложение Армии обороны Израиля расширить операцию в Газе(չաշխատող հղում)», «Га-Арец» (1.11.06)). (եբրայերեն)
↑ Сообщалось, что министр обороны Эхуд Барак предпочитал видеть в этой должности Галанта, вопреки мнению Начальника Генштаба Габи Ашкенази, поддерживавшего кандидатуру Командующего Северным военным округом Гади Айзенкота. Компромиссом послужило назначение Военного атташе Израиля в США Бени Ганца на данный пост: «Бени Ганц назначен заместителем Начальника Генштаба ЦАХАЛа Արխիվացված 2014-02-02 Wayback Machine», 7kanal.com (10.7.09) (ռուս.) ; עמוס הראל הושגה פשרה: האלוף בני גנץ ימונה לסגן רמטכ"ל הארץ, 10.7.09 (Амос Харель, «Достигнут компромисс: генерал-майор Бени Ганц будет назначен заместителем Начальника Генштаба Արխիվացված 2009-07-15 Wayback Machine», «Га-Арец» (10.7.09)). (եբրայերեն) Вследствие назначения Ганца на должность Галант, ожидавший назначения, предполагал выйти в отставку, однако решил остаться на посту Командующего Южным военным округом в ожидании возможности предстать кандидатом на должность Начальника Генштаба. См. עמוס הראל בעקבות מינוי בני גנץ לסגן הרמטכ"ל, האלוף יואב גלנט שוקל את צעדיו הארץ, 12.7.09 (Амос Харель, «Вследствие назначения Бени Ганца Заместителем Начальника генштаба генерал-майор Йоав Галант обдумывает дальнейшие шаги Արխիվացված 2009-07-15 Wayback Machine», «Га-Арец» (12.7.09)) (եբրայերեն) ; «Барак и Ашкенази встретятся с Йоавом Галантом Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine», 7kanal.com (12.7.09) (ռուս.) ; Hanan Greenberg, «Barak to try to convince Galant to remain in IDF» (Ханан Гринберг, «Барак попытается убедить Галанта остаться в Армии»), Ynet (12.7.09) (անգլ.) ; «Генерал Галант остается в ЦАХАЛе Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine», Isra.com (12.7.09). (ռուս.)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Յոավ Գալանտ» հոդվածին։

[_efe3bd6c00391db2-1] 1,0 ^1,1 חה"כ יואב גלנט — Knesset.

[2] «Нетаниягу объявил о назначении Йоава Галанта министром обороны». NEWSru.co.il (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 18-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 18-ին.

[3] «Йоав Галант станет министром обороны Израиля». Коммерсантъ (ռուսերեն). 2022 թ․ դեկտեմբերի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 27-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 18-ին.

[4] «Нетаньяху уволил главу Минобороны из-за его критики судебной реформы». РБК (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 26-ին. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 26-ին.

[5] Статья 22(бет) Основного закона: Правительство Արխիվացված 2021-05-06 Wayback Machine.(եբրայերեն)

[6] Урождённая Сегаль.

[7] Список пассажиров корабля Արխիվացված 2009-09-28 Wayback Machine, на сайте, посвящённом кораблю (եբրայերեն) ;יערה מייטליס ישראל מחויבת לחיים בכבוד של הניצולים ערוץ 7, 30.4.08 (Яара Майтлис, «Израиль обязан обеспечить достойную жизнь уцелевшим в Холокосте Արխիվացված 2008-05-01 Wayback Machine», «Аруц 7» (30.4.08)). (եբրայերեն)

[8] אל"ם (מיל') מייק אלדר שייטת 13 — סיפורו של הקומנדו הימי הוצאת ספריית מעריב, תל אביב (התשנ"ג) 551 (Полковник (запаса) Майк Эльдар, «Шайетет 13 — история морского коммандо», книга издательства «Сифрият Маарив», Тель-Авив (1993), с. 551), (далее: «Эльдар, „Шайетет 13“»). (եբրայերեն) В этой книге Галант описан под вымышленным именем «Михаэль Абир» (եբրայերեն՝ מיכאל אביר‎).

[9] «יונתן אוריך האלוף גלנט: שאבתי כח מהפעילות בתנועת הצופים (Йонатан Урих, «Генерал-майор Галант: „Я черпал силы из деятельности в скаутском движении"»), на сайте Армии обороны Израиля (15.9.10)» (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 24-ին.

[10] אמיר אורן מינוי יואב גלנט לרמטכ"ל ה-20: ההימור של אהוד ברק הארץ, 23.8.10 (Амир Орен, «Назначение Йоава Галанта 20-м Начальником Генштаба: ставка Эхуда Барака(չաշխատող հղում)», «Га-Арец» (23.8.10)). (եբրայերեն)

[11] Эльдар, «Шайетет 13», с. 573. В 1978 году, когда тогдашний командир «Шайетет 13» Ами Аялон приказал включить в подготовку офицеров подразделения прохождение укороченного курса капитанов ВМС или курс офицеров сухопутных войск, Галант предпочёл пройти курс офицеров сухопутных войск.

[12] См., например, Эльдар, «Шайетет 13», с. 549—555 (операция «Листопад» (եբրայերեն՝ מבצע שלכת‎) — атака против базы боевиков в Дахр-аль-Бурдже 8 июня 1978 года — в качестве рулевого резиновой моторной лодки); с. 572—578 (операция «Высокое напряжение» (եբրայերեն՝ מבצע מתח גבוה‎) — атака против базы боевиков в Рас-аш-Шаке 17 апреля 1980 года — в качестве командира ведущего звена); с. 579—581, 583—584 (снайперские атаки с волноломов порта Сидона в конце мая и в августе 1980 года); с. 588—589 (атака против базы боевиков севернее города Тир в конце марта 1981 года — в качестве командира минирующего звена); с. 589—591 (две засады против боевиков в апреле 1981 года).

[13] Эльдар, «Шайетет 13», с. 648. См. также יואב גלנט מעניק צל"שים מגזין המושבות, 25.4.08 («Йоав Галант вручает награды Արխիվացված 2014-10-25 Wayback Machine», «Магазин ха-мошавот» (25.4.08)). (եբրայերեն)

[14] אריאל שמידברג אודיסיאה באלג'יריה ישראל היום, 28.4.09 (Ариэль Шмидберг, «Одиссея в Алжире Արխիվացված 2009-05-14 Wayback Machine», «Исраэль ха-йом» (28.4.09)). (եբրայերեն)

[15] См., например, Эльдар, «Шайетет 13», с. 648 (потопление рыбацких судов, использовавшихся боевиками, в лагере беженцев Сарафанд 11 ноября 1986 года); с. 649 (засада против боевиков южнее Сидона 26 июля 1987 года).

[16] Эльдар, «Шайетет 13», с. 653.

[17] Бригада, ответственная за северную часть Самарии в границах Западного берега реки Иордан, включая город Дженин.

[18] שי לוי בין הצללים: המבצעים המשותפים של צה"ל והמוסד («Среди теней: совместные операции Армии обороны Израиля и „Моссада“ Արխիվացված 2014-10-25 Wayback Machine», на сайте 2-го канала израильского телевидения (9.10.14). (եբրայերեն)

[19] При премьер-министре Ариэле Шароне. Галант стал первым в истории Израиля офицером ВМС, получившим звание генерал-майора вне пределов ВМС: אלוף יואב גלנט — מזכירו הצבאי של ראש הממשלה גלובס, 15.7.02 («Генерал-майор Йоав Галант — Военный секретарь премьер-министра Արխիվացված 2012-01-11 Wayback Machine», «Глобс» (15.7.02)). (եբրայերեն)

[20] Видеоролик: Йоав Галант представляет выводы операции «Литой свинец», на сайте Walla (1.4.09). (եբրայերեն) Галант активно выступал за предпринятие наступательных действий в секторе Газа уже в 2006 году, несмотря на несогласие тогдашнего министра обороны Амира Переца: см. עמוס הראל ואלוף בן פרץ מסתייג מהצעת צה"ל להרחיב את הפעולה בעזה הארץ, 1.11.06 (Амос Харель и Алуф Бен, «Перец не принимает предложение Армии обороны Израиля расширить операцию в Газе(չաշխատող հղում)», «Га-Арец» (1.11.06)). (եբրայերեն)

[21] Сообщалось, что министр обороны Эхуд Барак предпочитал видеть в этой должности Галанта, вопреки мнению Начальника Генштаба Габи Ашкенази, поддерживавшего кандидатуру Командующего Северным военным округом Гади Айзенкота. Компромиссом послужило назначение Военного атташе Израиля в США Бени Ганца на данный пост: «Бени Ганц назначен заместителем Начальника Генштаба ЦАХАЛа Արխիվացված 2014-02-02 Wayback Machine», 7kanal.com (10.7.09) (ռուս.) ; עמוס הראל הושגה פשרה: האלוף בני גנץ ימונה לסגן רמטכ"ל הארץ, 10.7.09 (Амос Харель, «Достигнут компромисс: генерал-майор Бени Ганц будет назначен заместителем Начальника Генштаба Արխիվացված 2009-07-15 Wayback Machine», «Га-Арец» (10.7.09)). (եբրայերեն) Вследствие назначения Ганца на должность Галант, ожидавший назначения, предполагал выйти в отставку, однако решил остаться на посту Командующего Южным военным округом в ожидании возможности предстать кандидатом на должность Начальника Генштаба. См. עמוס הראל בעקבות מינוי בני גנץ לסגן הרמטכ"ל, האלוף יואב גלנט שוקל את צעדיו הארץ, 12.7.09 (Амос Харель, «Вследствие назначения Бени Ганца Заместителем Начальника генштаба генерал-майор Йоав Галант обдумывает дальнейшие шаги Արխիվացված 2009-07-15 Wayback Machine», «Га-Арец» (12.7.09)) (եբրայերեն) ; «Барак и Ашкенази встретятся с Йоавом Галантом Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine», 7kanal.com (12.7.09) (ռուս.) ; Hanan Greenberg, «Barak to try to convince Galant to remain in IDF» (Ханан Гринберг, «Барак попытается убедить Галанта остаться в Армии»), Ynet (12.7.09) (անգլ.) ; «Генерал Галант остается в ЦАХАЛе Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine», Isra.com (12.7.09). (ռուս.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]