Պետրոսյան (ընկերություն)
| Պետրոսյան | |
|---|---|
| Տեսակ | բիզնես ձեռնարկություն, delicatessen? և ձեռնարկություն |
| Երկիր | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Հիմնադրված | 1920 |
| Գլխադասային գրասենյակ | Փարիզ |
| Կայք | petrossian.fr |
«Պետրոսյան» ընկերություն» (ֆր.՝ Caviar Petrossian), նպարեղենի ֆրանսիական ընկերություն, որը մասնագիտացած է խավիարի և ապխտած ձկնամթերքի արտադրության մեջ։
Ընկերություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1920 թվականին հայ փախստականներ Մելքում և Մուշեղ Պետրոսյանների կողմից հիմնադրված ընտանեկան ձեռնարկություն[1]։ Առաջինը մահացել է 1972 թվականին, երկրորդը՝ 1981 թվականին։ Վերջինիս որդին՝ Արմեն Պետրոսյանը, ստանձնել է ընկերության կառավարումը 1991 թվականին[2]։
Ընկերությունն ունի պատմական բուտիկ Փարիզում՝ 18 boulevard de La Tour-Maubourg (7-րդ շրջան) հասցեում, որը գրավել է միջպատերազմյան ժամանակաշրջանի բարձրակարգ հաճախորդներին։ Այնուհետև այն համալրվեց մի քանի այլ խանութներով և ռեստորաններով, ներառյալ Boulevard de Courcelles (17-րդ շրջան) և Rue de la Pompe (16-րդ շրջան ) խանութները[3]։ Տունը բացել է նաևխանոև ռեստորաններ Նյու Յորքում, Լոս Անջելեսում և Լաս Վեգասում[4]։
1990-ականներին խավիարի շուկան խաթարվեց ԽՍՀՄ-ի փլուզմամբ, թեև ընկերությունը կարողացավ զարգացնել իր հարաբերությունները խորհրդային իշխանությունների հետ՝ զարգացնելու համար խավիարի առևտուրը, բայց նաև այնպիսի մասնագիտություններ, ինչպիսիք են Չատկա խեցգետնի պահածոները կամ օղիները։ Այնուհետև խավիարի գինը նվազել է ինտենսիվ որսագողության պատճառով[4]:1998 թվականին միջազգային համաձայնագրով արգելվեց վայրի թառափի ձկնորսությունը։ Սա կանխատեսելով՝ Պետրոսյանը ոլորտում առաջինն է, որն իր կատալոգում առաջարկում է ֆերմերային խավիար[5]։
Ընկերությունը լքում է իր պատմական արտադրամասը Պիերֆիտ-սյուր-Սենում 2001 թվականին՝ ընդլայնվելու և արդիականանալու Անժերում[6]։ Նա ընդլայնում է ապխտած ձկների իր տեսականին օձաձկնով, ծովատառեխով և Սուրբ Ժաքիի պատյանով, այնուհետև այն վերածվում է բադի լյարդի պաշտետի, տրյուֆելների և օղու։ Ընկերությունը պիտակավորված է որպես կենդանի ժառանգություն[7]։
2011 թվականին Պետրոսյանը խավիարի համաշխարհային առաջատարն է՝ 40 միլիոն եվրո շրջանառությամբ[5]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Le savoir-faire français de Petrossian». petrossian.fr. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 12-ին. Վերցված է 2024 թ․ մարտի 20-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|consulté le=ignored (|access-date=suggested) (օգնություն) - ↑ «Petrossian: une dynastie du caviar». francesoir.fr. 13-11-2014. Վերցված է 07-11-2015-ին.
- ↑ {{{վերնագիր}}}. — P. 76-80. — P. 76-80..
- ↑ 4,0 4,1 Laurence Girard (24-12-2013). «Armen Petrossian, le caviar dans le sang». lemonde.fr. Վերցված է 07-11-2015-ին.
- ↑ 5,0 5,1 «Armen Petrossian, le tsar du caviar». capital.fr. 23-01-2012. Վերցված է 07-11-2015-ին.
- ↑ «Petrossian s'ancre à Angers». lsa-conso.fr. 01-09-2001. Վերցված է 07-11-2015-ին.
- ↑ «Petrossian, Lalique, Repetto: 3 stars du Patrimoine Vivant! C'était au Business Club». businessclubdefrance.com. 19-09-2016. Վերցված է 29-05-2018-ին.