Ռուբեն Ամարյան
| Ռուբեն Անդրանիկի Ամարյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1949 մարտի 5 |
| Ծննդավայր | Մոսկվա |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսաստան |
| Ազգություն | հայ |
| Գիտական աստիճան | տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1993) |
| Մասնագիտություն | ճարտարագետ էլեկտրատեխնիկ |
Ռուբեն Անդրանիկի Ամարյան (մարտի 5, 1949, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1993), ՌԴ բնական ԳԱ անդամ (1996), Մոսկվայի մարզի վաստակավոր աշխատող (2001)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1971 թվականին ավարտել է Մոսկվայի կապի էլեկտրատեխնիկայի ինստիտուտը։ Աշխատանքային գործունեությունը սկսել է 1973 թվականից։ 1981 թվականից աշխատել է ԽՍՀՄ կապի համակարգում։ 1985-1987 թվականներին աշխատել է «Մոսկվայի քաղաքային հեռախոսային ցանց» ԲԲԸ-ում, 1990-2000 թվականներին՝ «Մոսկվայի քաղաքային հեռախոսային ցանց» ԲԲԸ-ում, 1987-1990 թվականներին՝ Բուլղարիայում ԽՍՀՄ դեսպանության խորհրդական։ 2000-2001 թվականներին եղել է Մոսկվայի մարզի Էլեկտրակապ ՓԲԸ գլխավոր տնօրենը, 2000-2006 թվականներին՝ Մոսկվայի Ցենտրտելեկոմ ընկերության տնօրեն[1]։ Կենտրոնական հեռահաղորդակցության ընկերության նախագահ և կառավարման խորհրդի անդամ է։
Աշխատանքները վերաբերում են էլեկտրատեխնիկական կապի հիմնարար հարցերին[2]։
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Մոսկվայի 850-րդ տարեդարձի հիշատակի մեդալ, 1997
- Հեռահաղորդակցության վարպետի կոչում, 1999
- Պատվավոր ռադիո-օպերատորի շքանշան, 2001
- Մոսկվայի մարզի վաստակավոր աշխատող, 2001
- Առանձնահատուկ ծառայության համար ՌԴ ֆեդերալ հատուկ ծառայության մեդալ, 2002
- Քաղաքացիական պաշտպանության նախարարության պատվավոր կոչում, Արտակարգ իրավիճակների և բնական աղետների վերացման ծառայություն, 2002[3]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Հարցազրույց Ռուբեն Ամարյանի հետ
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
- ↑ Ռուբեն Անդրանիկի Ամարյանի
|
