Ալեքսանդր Թադևոսյան (երաժշտագետ)

Ալեքսանդր Թադևոսյան;
Ծնվել է	փետրվարի 15, 1914
Ծննդավայր	Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	հուլիսի 20, 2001 (87 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն, ԽՍՀՄ և Հայաստան
Կրթություն	Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա
Մասնագիտություն	երաժշտագետ և մանկավարժ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	; և

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ալեքսանդր Թադևոսյան (այլ կիրառումներ)

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Թադևոսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Ալեքսանդր Գրիգորի Թադևոսյան (փետրվարի 15, 1914(1914-02-15), Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - հուլիսի 20, 2001(2001-07-20), Երևան, Հայաստան), հայ երաժշտագետ, մանկավարժ։ Արվեստաբանության թեկնածու (1965 թվական)։ ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1961 թվական)։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) մասնակից^[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1941 թվականին ավարտել է Լենինգրադի կոնսերվատորիան։

1941 թվականի հուլիսի 4-ին Գերմանա-խորհրդային պատերազմի սկզբից Թադևոսյանը կամավոր զինվորագրվել է կարմիր բանակ, Նացիստական բանակի դեմ կռվել է Լենինգրադի Հոկտեմբերյան շրջանի կամավորական դիվիզիայի գնդացրահրետանային առանձին գումարտակում, այնուհետև 85-րդ հրաձգային դիվիզիայի կազմում։ Եղել է սակրավոր, հակառակորդի դեմ պայքար է մղել Կրասնոյե Սելո, Նևսկայա Դուբրովկա շրջանների ազատագրական մարտերի ժամանակ։ 1942 թվականին ծառայել է նաև 42-րդ բանակի ագիտբրիգադում, կռվել 657-րդ գնդի մարտիկների հետ։ Իբրև երաժիշտ 1943 թվականի մարտից հանդես է եկել 221-րդ հրաձգային գնդի ագիտբրիգադում։ Պարգևատրվել է Լենինգրադի պաշտպանության համար, «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» և այլ մեդալներով^[1]։

1946-1948 թվականներին դասավանդել է Երևանի Սայաթ Նովայի անվան երաժշտական դպրոցում և Ռոմանոս Մելիքյանի անվան երաժշտական ուսումնարանում։ 1948-1959 թվականներին եղել է Հայաստանի կոմպոզիտորների միության պատասխանատու քարտուղար, 1959-1964 թվականներին՝ ՀՀ ԳԱԱ Արվեստի ինստիտուտի կրտսեր գիտաշխատող, 1964-1989 թվականներին՝ ավագ գիտաշխատող։

Ուսումնասիրել է հայ երաժշտության պատմության հարցերը^[2]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ
Լենինգրադի պաշտպանության համար մեդալ
«1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կազմել և խմբագրել է մի շարք ժողովածուներ։

«Մեծ Կոմիտասի անունով», 1959։
«Գոհար Գասպարյան», 1959։
«Ժամանակակիցներն Ալեքսանդր Սպենդիարյանի մասին», 1960։
«Սպիրիդոն Մելիքյանը և հայ ժողովրդական երգը», 1964։
«Լևոն Իսեցկի», 1972։
«Սովետական Հայաստանի երաժշտությունը», 1973։
«Բեգլար Ամիրջան», 1975։
«Էջեր հայ-ռուսական երաժշտական կապերի պատմությունից (19-րդ դարի 2-րդ կես-20-րդ դարի սկիզբ)», 1977։
«Նադեժդա Պապայան», 1979։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 Մուսաները չլռեցին։ Հայաստանի մշակույթի գործիչները 1941-1945 թթ. հայրենական մեծ պատերազմում, զոհված հայ արվեստագետներ։ Գիրք I. - Եր.: Խորհրդային գրող, 1989, 392 էջ:
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.

[books-1] 1,0 ^1,1 Մուսաները չլռեցին։ Հայաստանի մշակույթի գործիչները 1941-1945 թթ. հայրենական մեծ պատերազմում, զոհված հայ արվեստագետներ։ Գիրք I. - Եր.: Խորհրդային գրող, 1989, 392 էջ:

[2] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.

[1]

[2]