Անտոն Դոնչև

Անտոն Դոնչև; բուլղար․՝ Антон Дончев
Ծննդյան անուն	բուլղար․՝ Антон Николов Дончев
Ծնվել է	սեպտեմբերի 14, 1930
Ծննդավայր	Բուրգաս, Բուլղարիայի թագավորություն
Վախճանվել է	հոկտեմբերի 20, 2022 (92 տարեկան)
Վախճանի վայր	Military Medical Academy, Սոֆիա
Մասնագիտություն	գրող, քաղաքական գործիչ և սցենարիստ
Քաղաքացիություն	Բուլղարիա
Կրթություն	Սոֆիայի համալսարան
Ուշագրավ աշխատանքներ	Time of Parting?
Անդամակցություն	Բուլղարիայի գիտությունների ակադեմիա և Initiative committee for the promotion of Rumen Radev and Iliana Yotova in the 2021 presidential elections?
Պարգևներ	Q12282142? և Saint Paisius of Hilendar State Prize?
Կայք	antondonchev.com
	Anton Donchev Վիքիպահեստում

Անտոն Նիկոլաև Դոնչև (բուլղար․՝ Антон Николов Дончев, սեպտեմբերի 14, 1930(1930-09-14)^[1]^[2]^[3], Բուրգաս, Բուլղարիայի թագավորություն - հոկտեմբերի 20, 2022(2022-10-20)^[4], Military Medical Academy, Սոֆիա^[5]), բուլղարացի գրող և սցենարիստ, Բուլղարիայի գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս^[6]։

Գրողի ամենահայտնի ստեղծագործությունը «Ընտրության ժամն» է^[7]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1930 թվականի սեպտեմբերի 14-ին Բուրգասում փոստային ծառայողների ընտանիքում։ Ծանոթացել է ազգային երգերին և պատմություններին, որոնք նրան են պատմել իր տատիկը՝ Սրեբրան^[8]։

Ընտանիքը քաղաքից քաղաք է տեղափոխվել, մինչև հայրը թոշակի է անցել, և նրանք հաստատվել են Վելիկո Տիրնովոյում^[9]։ Այստեղ Անտոն Դոնչևը ավարտել է գիմնազիան, որից հետո սովորել է Սոֆիայի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետում։ Ուսանողական տարիներին աշխատել է ավտոմեքենաների ճանապարհների և երկաթգծերի կառուցման բնագավառում։ 1953 թվականին, ինստիտուտն ավարտելուց հետո մի քանի ամիս դատավոր է աշխատել Վելիկո-Տիրնովում, այնուհետև իրեն ամբողջությամբ գրողի աշխատանքին է նվիրաբերել^[9]^[10]։ Երկու անգամ ամուսնացել է։ Առաջին կինը՝ Էվելինա Տրոյանսկայան, եղել է շախմատիստուհի, մահացել է 2000 թվականին։ Առաջին ամուսնությունից ունեցել է տղա՝ Նիկոլա։

Անտոն Դոնչևը 79 տարեկանում ամուսնացել է 64-ամյա Ռայնա Վասիլևայի հետ^[11]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դիմիտրովյան մրցանակ (1966 թվական)
Բուրգասի պատվավոր քաղաքացի (2000 թվական)^[6].
«Ստարա Պլանինա» առաջին աստիճանի շքանշան (2001 թվական)^[12].
«Կիրիլ և Մեֆոդի սրբերի» շքանշան (2010 թվական)^[13].
Բուրգասի ազատ համալսարանի պատվավոր դոկտոր^[6].
«Սուրբ Պաիսի Խիլենդարսկի» պետական մրցանակ (2014 թվական)^[14].
Խրիստո Դանովի անվան մրցանակ 2014 թվականին

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
↑ ^2,0 ^2,1 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
↑ ^3,0 ^3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 https://bntnews.bg/news/pochina-pisatelyat-anton-donchev-1211263news.html
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 https://btvradio.bg/ot-efira/na-92-godini-pochina-akad-anton-donchev.html
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 «ԱԿԱԴԵՄԻԿ ԱՆՏՈՆ ԴՈՆՉԵՎ» (բուլղարերեն). Բուրգասյան ազատ համալսարան. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.
↑ «Գրող Անտոն Դոնչև «Ընթերցողները իմ համահեղինակներն են»date=2010-09-14». Բուլղարիայի Ռադիո. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.
↑ «Նոբելյան մրցանակակրի գիրքը դուրս է եկել «Բուլղարական նոր պատմության» սերիայում». Բոլգարիայի կուլտուայի ինստիտուտ. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.
↑ ^9,0 ^9,1 «Կենսագրություն» (բուլղարերեն). Վեբսայտ «Անտոն Դոնչև». Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.
↑ Իսակ Գոզես (2015 թ․ սեպտեմբերի 15). «Антон Дончев навърши 85 години, а великият му роман „Време разделно" - 52» (բուլղարերեն). ԲԼԻՑ. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.
↑ Ասեն Տոպալով և Դանիելա Կրստևա (2009 թ․ դեկտեմբերի 2). «Антон Дончев стана младоженец на 79!» (բուլղարերեն). ԲԼԻՑ. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.
↑ «Петър Стоянов награди изтъкнати творци и учени с орден "Стара Планина"» (բուլղարերեն). News.bg. 2001 թ․ մայիսի 23. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.
↑ «Антон Дончев с орден "Св.св. Кирил и Методий"» (բուլղարերեն). Труд. 2010 թ․ սեպտեմբերի 15. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.
↑ «Бургаска гордост: Антон Дончев е носителят на „Св. Паисий Хилендарски" за 2014 г.» (բուլղարերեն). BURGASNEWS. 2014 թ․ նոյեմբերի 1. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անտոն Դոնչև» հոդվածին։

[_a3ee657133c81835-1] 1,0 ^1,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.

[_6ebe841cbd49e1cf-2] 2,0 ^2,1 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.

[_d02958d96523dc04-3] 3,0 ^3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.

[_bd6a3cdd0c22c603-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 https://bntnews.bg/news/pochina-pisatelyat-anton-donchev-1211263news.html

[_581491c1d185dd33-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 https://btvradio.bg/ot-efira/na-92-godini-pochina-akad-anton-donchev.html

[bfu.bg-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 «ԱԿԱԴԵՄԻԿ ԱՆՏՈՆ ԴՈՆՉԵՎ» (բուլղարերեն). Բուրգասյան ազատ համալսարան. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.

[7] «Գրող Անտոն Դոնչև «Ընթերցողները իմ համահեղինակներն են»date=2010-09-14». Բուլղարիայի Ռադիո. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.

[bci-moscow.ru-8] «Նոբելյան մրցանակակրի գիրքը դուրս է եկել «Բուլղարական նոր պատմության» սերիայում». Բոլգարիայի կուլտուայի ինստիտուտ. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.

[antondonchev.com-9] 9,0 ^9,1 «Կենսագրություն» (բուլղարերեն). Վեբսայտ «Անտոն Դոնչև». Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.

[blitz.bg-10] Իսակ Գոզես (2015 թ․ սեպտեմբերի 15). «Антон Дончев навърши 85 години, а великият му роман „Време разделно" - 52» (բուլղարերեն). ԲԼԻՑ. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.

[11] Ասեն Տոպալով և Դանիելա Կրստևա (2009 թ․ դեկտեմբերի 2). «Антон Дончев стана младоженец на 79!» (բուլղարերեն). ԲԼԻՑ. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.

[12] «Петър Стоянов награди изтъкнати творци и учени с орден "Стара Планина"» (բուլղարերեն). News.bg. 2001 թ․ մայիսի 23. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.

[13] «Антон Дончев с орден "Св.св. Кирил и Методий"» (բուլղարերեն). Труд. 2010 թ․ սեպտեմբերի 15. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.

[14] «Бургаска гордост: Антон Дончев е носителят на „Св. Паисий Хилендарски" за 2014 г.» (բուլղարերեն). BURGASNEWS. 2014 թ․ նոյեմբերի 1. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 1-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]