Աստոր Պիացոլա

Աստոր Պիացոլա
Հիմնական տվյալներ
Բնօրինակ անուն	իսպ.՝ Astor Pantaleón Piazzolla
Ծնվել է	Մարտի 11, 1921 ; Արգենտինա
Երկիր	Արգենտինա
Մահացել է	Հուլիս 4, 1992; Բուենոս Այրես, Արգենտինա
Գերեզման	Լա Չակարիտա գերեզմանատուն և Cementerio Jardín de Paz de Pilar
Ժանրեր	օպերա, nuevo tango? և տանգո
Մասնագիտություն	կոմպոզիտոր, bandoneonist, դիրիժոր և ֆիլմերի երաժշտությունների հեղինակ
Գործիքներ	Բանդոնեոն
Լեյբլ	Chesky Records?
Պարգևներ	«Սեզար» մրցանակ ֆիլմի լավագույն երաժշտության համար
Կայք	fundacionastorpiazzolla.org.ar
	Astor Piazzolla Վիքիպահեստում

Աստոր Պիացցոլլա (իսպ.՝ Astor Piazzolla, մարտի 11, 1921(1921-03-11)^[8]^[7]^[9]^[…], Մար-դել-Պլատա, Բուենոս Այրես, Արգենտինա^[1] - հուլիսի 4, 1992(1992-07-04)^[5]^[6]^[7]^[…], Բուենոս Այրես, Արգենտինա^[1]), արգենտինացի երաժիշտ և կոմպոզիտոր։ Ապրել և ստեղծագործել է 20-րդ դարի երկրորդ կեսին։ Ստեղծել է տանգոյի նոր ճյուղ՝ նուեվո տանգո (nuevo tango), ավանդական տանգոյին ավելացնելով ջազի և դասական երաժշտության տարրեր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աստոր Պիացցոլլան ծնվել է 1921 թվականի մարտի 11-ին Արգենտինայում, Մար-դել-Պլատա քաղաքում, իտալացի փախստականների ընտանիքում։ Մանկության տարիներին ապրել է Նյու Յորքում, որտեղ էլ 1930 թվականին սկսել է սովորել ակորդեոն նվագել։ 1932 թվականին գրել է իր առաջին La catinga տանգոն։ Դաշնամուր նվագել սովորել է Սերգեյ Ռախմանինովի աշակերտ՝ Բելլա Վիլդայի մոտ։ 1934 թվականին հանդիպել է Կառլոս Գարդելին, որը Աստորին հրավիրել էր նվագել իր հետ՝ հերթական շրջագայության ընթացքում։ Նաև Կառլոս Գարդելի հրավերով Պիացցոլլան նկարահանվել է «Օրը, երբ դու կսիրես ինձ» (El día que me quieras) ֆիլմում 1935 թվականին։ 1937 թվականին վերադարձել է Արգենտինա։ Նվագել է գիշերային ակումբներում։ 1943 թվականին նա ամուսնացել է Դեդե Վոլֆի հետ։ Նրանք ունեն երկու զավակ՝ Դիանան և Դանիելը։ 1946 թվականին ստեղծել է իր առաջին նվագախումբը։ 1950 թվականին սկսել է գրել դասական երաժշտություն ակկորդեոնի համար։ 1963 թվականին «Երեք սիմֆոնիկ շարժումներ» ստեղծագործության համար արժանացել է Հիրշ երաժշտական մրցանակին։ Համագործակցել է Խորխե Լուիս Բորխեսի հետ։ 1965 թվականին լույս է տեսել «Տանգո» սկավառակը։ Պիացցոլլան իր կյանքի վերջին տասը տարիների ընթացքում ստեղծել է 300 տանգո, 50 ֆիլմերի համար երաժշտություն, ինչպես նաև երաժշտություն թատերական բեմադրությունների և բալետների համար։ Մահացել է 1992 թվականի հուլիսի 4-ին Բուենոս Այրեսում։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Two Argentinians in Paris ( Lalo Schifrin, 1955)
Sinfonía de Tango (Orquesta de Cuerdas, 1955)
Tango progresivo (Buenos Aires Octeto, 1957)
Octeto Buenos Aires (Octeto Buenos Aires, 1957)
Astor Piazzolla (Orquesta de Cuerdas, 1957)
Tango in Hi-Fi (Orquesta de Cuerdas, 1957)
Adiós Nonino (1960)
Piazzolla Interpreta A Piazzolla (Quinteto, 1961)
Piazzolla … O No? (canta Nelly Vazquez, Quinteto, 1961)
Nuestro Tiempo (canta Hector de Rosas, Quinteto, 1962)
Tango Contemporáneo (Nuevo Octeto, 1963)
Tango Para Una Cuidad (canta Héctor De Rosas, Quinteto, 1963)
Concierto en el Philharmonic Hall de New York (Quinteto, 1965)
El Tango. Jorge Luis Borges – Astor Piazzolla (Orquesta and Quinteto, 1965)
La Guardia Vieja (1966)
La Historia del Tango. La Guardia Vieja (Orquesta, 1967)
La Historia del Tango. Época Romántica (Orquesta, 1967)
ION Studios (1968)
María de Buenos Aires (Orquesta, 1968)
Piazzolla En El Regina (Quinteto, 1970)
Original Tangos from Argentina Vol. 1 & 2 (solo bandeneon, 1970)
Pulsación (Orquesta, 1970)
Piazzolla-Troilo (Dúo de Bandoneónes, 1970)
Concerto Para Quinteto (Quinteto, 1971)
La Bicicleta Blanca (Amelita Baltar y Orquesta, 1971)
En Persona (recita Horacio Ferrer, Astor Piazzolla, 1971)
Música Popular Contemporánea de la Ciudad de Buenos Aires. Vol.1 & 2 (Conjunto 9, 1972)
Roma (Conjunto 9, 1972)
Libertango (Orquesta, 1974)
Piazzolla and Amelita Baltar (1974)
Summit (Reunión Cumbre) (with Gerry Mulligan, Orquesta, 1974)
Suite Troileana-Lumiere (Orquesta, 1975)
Buenos Aires (1976)
Il Pleut Sur Santiago (Orquesta, 1976)
Piazzolla & El Conjunto Electrónico (Conjunto Electrónico, 1976)
Piazzolla en el Olimpia de Paris (Conjunto Electrónico, 1977)
Chador (1978)
Lo Que Vendrá (Orquesta de Cuerdas and Quinteto Tango Nuevo, 1979)
Piazzolla-Goyeneche En Vivo, Teatro Regina (Quinteto Tango Nuevo, 1982)
Oblivion (Orquesta, 1982)
Suite Punta Del Este (Quinteto, 1982)
Live in Lugano (Quinteto, 1983)
SWF Rundfunkorchester (1983)
Concierto de Nácar – Piazzolla en el Teatro Colón (Conjunto 9 y Orquesta Filarmónica del Teatro Colón, 1983)
Live in Colonia (Quinteto Tango Nuevo, 1984)
Montreal Jazz Festival (Quinteto Tango Nuevo, 1984)
Live in Wien Vol.1 (Quinteto Tango Nuevo, 1984)
Enrico IV (sound track of film Enrico IV, 1984)
Green Studio (1984)
Teatro Nazionale di Milano (1984)
El Nuevo Tango. Piazzolla y Gary Burton (Quinteto, 1986)
El Exilio de Gardel (soundtrack of film El Exilio de Gardel, Quinteto, 1986)
Tango։ Zero Hour (Quinteto Tango Nuevo, 1986)
Tristezas de un Doble A (Quinteto Tango Nuevo, 1987)
Central Park Concert (Quinteto, 1987)
Concierto para Bandoneón – Tres Tangos with the Orchestra of St. Luke's, Lalo Schifrin (conductor), Princeton University (1987)
Sur (soundtrack of film Sur, Quinteto, 1988)
Live in Tokyo 1988 (Quinteto Tango Nuevo, 1988)
Luna. Live in Amsterdam (Quinteto Tango Nuevo, 1989)
Lausanne Concert (Sexteto Nuevo Tango, 1989)
Live at the BBC (Sexteto Nuevo Tango, 1989)
La Camorra (Quinteto Tango Nuevo, 1989)
Hommage a Liege։ Concierto para bandoneón y guitarra/Historia del Tango (1988) with Liège Philharmonic Orchestra conducted by Leo Brouwer. The concerto was performed by Piazzolla with Cacho Tirao, the Historia by Guy Lukowski and Marc Grawels.
Bandoneón Sinfónico (1990)
The Rough Dancer and the Cyclical Night (Tango apasionado) (1991)
Five Tango Sensations (Astor Piazzolla and the Kronos Quartet, 1991)
Original Tangos from Argentina (1992)
Lausanne Concert (Sexteto Nuevo Tango, 1993)
Central Park Concert 1987 (Quinteto, 1994)
El Nuevo Tango de Buenos Aires (Quinteto, 1995)
57 Minutos con la Realidad (Sexteto Nuevo Tango, 1996)
Tres Minutos con la Realidad (Sexteto Nuevo Tango, 1997)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Deutsche Nationalbibliothek Record #119262444 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ Find A Grave — 1996.
↑ http://www.rendezvoushyannis.com/yo-yo-ma-soul-of-tango.htm
↑ ^4,0 ^4,1 Montreux Jazz Festival Database
↑ ^5,0 ^5,1 Astor Piazzolla; Tango Composer, Musician — LA: 1992. — ISSN 0458-3035; 2165-1736
↑ ^6,0 ^6,1 Astor Piazzolla, 71, Tango's Modern Master, Dies / J. Kahn — Manhattan, NYC: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 1992. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 Encyclopædia Britannica
↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ Internet Broadway Database — 2000.

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աստոր Պիացոլա Allmusic կայքում
Աստոր Պիացոլայի Սկավառակագրություն Արխիվացված 2009-01-23 Wayback Machine
Piazzolla.org կայք, հիմնադիր John Buckman Արխիվացված 2011-02-26 Wayback Machine

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Աստոր Պիացոլա» հոդվածին։

[_4e0714fa1978c2cf-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Deutsche Nationalbibliothek Record #119262444 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[_4471c78177904e0a-2] Find A Grave — 1996.

[_85470124e04714bb-3] ttp://www.rendezvoushyannis.com/yo-yo-ma-soul-of-tango.htm

[_81e5a0eb3448d904-4] 4,0 ^4,1 Montreux Jazz Festival Database

[_01050b4e32efb445-5] 5,0 ^5,1 Astor Piazzolla; Tango Composer, Musician — LA: 1992. — ISSN 0458-3035; 2165-1736

[_11bfd0e473294a18-6] 6,0 ^6,1 Astor Piazzolla, 71, Tango's Modern Master, Dies / J. Kahn — Manhattan, NYC: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 1992. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X

[_bf2e430726d1ceb0-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 Encyclopædia Britannica

[_7c859ae67eb6745d-8] Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_2d742caf253a7bda-9] Internet Broadway Database — 2000.

[1]

[2]

[3]

[4]

[8]

[7]

[9]

[5]

[6]