Jump to content

Ժամ (հեռուստասերիալ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ժամ
Изображение логотипа
Ժանրհեռուստադրամա
ՍտեղծողԷբի Մորգան
Երկիր Միացյալ Թագավորություն
Լեզուանգլերեն
ՌեժիսորCoky Giedroyc?
Գլխավոր
դերերում
Ռոմոլա Գարայ, Բեն Ուիշոու, Դոմինիկ Ուեսթ, Անտոն Լեսեր, Ջուլիան Ռայնդ-Թաթ, Ջոշուա ՄակԳուայըր, Lisa Greenwood?, Աննա Չանսելոր, Ունա Չապլին, Փիթեր Քափալդի, Բեռն Գորման, Ջուլիեթ Սթիվենսոն, Թիմ Փիգոթ-Սմիթ, Էնդրյու Սքոթ, Ադետոմիվա Էդուն և Լիզզի Բրոշեր
ԵրաժշտությունDaniel Giorgetti?
Պատմվածքի վայրԼոնդոն
Եթերաշրջանների քանակ2
Սերիաների քանակ12
Էկրաններին էհուլիսի 19, 2011-ից դեկտեմբերի 13, 2012
ՀեռուստաալիքBBC Two
ԴիստրիբյուտորXfinity Streampix?
Պատկերի ձևաչափ16:9
Պաշտոնական կայքէջ

«Ժամ» (անգլ.՝ The Hour), բրիտանական դրամատիկական հեռուստասերիալ, ցուցադրվել է 2011 թվականի հուլիսի 19-ից մինչև 2012 թվականի դեկտեմբերի 13-ը` BBC Two հեռուստաալիքով։ Այնտեղ պատմվում է լրագրողների մասին, ովքեր 1956 թվականին աշխատում են BBC-ում և կազմում են ամենօրյա լուրերի ծրագիրը` «Ժամը», որը հեռարձակվում է ուղիղ եթերով։

2013 թվականի փետրվարի 12-ին երկու եթերաշրջան թողարկելուց հետո` BBC-ին ավարտեց ծրագիրը[1]։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջին եթերաշրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լուրերի ծրագրի պրոդյուսեր է նշանակվում Բել Ռոուլին (Ռոմոլա Գարայ), հաղորդումների գաղափարը մշակում է պարծենկոտ լրագրող Ֆրեդերիկ Լայոնը (Բեն Ուիշոու), իսկ ծրագիրը վարելու համար հրավիրում են պատկառելի Հեկտոր Մեդենին (Դոմինիկ Ուեսթ)։ Շոուի սյուժեն կապված է 1950-ական թվականներին տեղի ունեցած պատմական իրադարձությունների հետ. Խորհրդային Միությունը ճնշում է Բուդապեշտի ապստամբությունը, Եգիպտոսում սկսվում է Սուեզի ճգնաժամը։

Լարված մթնոլորտ, մութ իրադարձություններ, անձնական ողբերգություններ, «վերևից» ճնշում` ամեն ինչ միահյուսվում է «Ժամի» սյուժեում, հաղորդելով այն մասին, թե 1950-ական թվականներին ինչ դժվար է եղել հաղորդել արդիական քաղաքականության մասին։ Այդ ժամանակ քաղաքական շատ գործիչներ ու BBC-ի ղեկավարները հետևում էին, որպեսզի աշխարհում տեղի ունեցող նորությունները ուղիղ եթերով չհեռարձակվեն, հեռուստալրագրողներին արգելված էր ուղիղ ձևով քննարկել տվյալ պահի պատերազմական իրադարձությունները և քննադատել բրիտանական կառավարությանը, վարչապետին ու խորհրդարանին։ Իրադրությունը բարդանում է նրանով, որ ծրագրով սկսում է հետաքրքրվել ՄԻ6 գաղտնի ծառայությունը, կասկածելով, որ BBC-ում աշխատում է «սովետական լրտես»։

Լրագրող Ֆրեդերիկ Լայոնը կասկածում է, որ ՄԻ6-ի աշխատակիցները կապ ունեն երիտասարդ արիստոկրատուհի Ռուտ Էլմսի մահվան հետ, ով կապված էր վերջերս մահացած Փիթեր Դարելի հետ։ Ֆրեդերիկը փորձում է քննել Դարելի և Ռիտի սպանությունը, բայց բոլորը լռում են այդ մասին։ Ի վերջո, նրան հաջողվում է պարզել, որ Ռիտը Եգիպտոսում կապված է եղել ՄԻ6-ի գործունեության հետ։ Բացի լրտեսական ինտրիգները, սերիալում Բելի և Հեկտորի միջև ռոմանտիկ կապ է ստեղծվում։

Երկրորդ եթերաշրջան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եվրոպայում սրվում է սպառազինության մրցավազքը, Մեծ Բրիտանիայում նախատեսվում է միջուկային հրթիռներ տեղակայել ռազմական բազաներում։ Կոռուպցիան քայքայում է Լոնդոնի ոստիկանությունն ու կառավարությունը։

Ամիսներ տևած բացակայությունից հետո «Ժամի» անձնակազմ է վերադառնում Ֆրեդերիկ Լայոնը, ում հրավիրել էր նոր հաղորդավար Ռենդալ Բրաունը (Փիթեր Կապալդի)։ Ֆրեդերիկը ռասսայական բախումների վերաբերյալ հարցեր է բարձրացնում` երկու կողմերին էլ թույլ տալով արտահայտվել և խախտում է BBC- չգրված օրենքը։

«Էլ Պարադիս» ակումբի երգչուհի Կիկի Դիլեյնը (Հաննա Տոյնտոն) Հեկտորին մեղադրում է բռնության մեջ, Բելն ու Ֆրեդերիկը փորձում են պարզել` ում համար էր շահավետ այդ մեղադրանքը։ Հեկտորի պահվածքի պատճառով խորանում է Մեդենների ընտանիքի ճգնաժամը, իսկ Մարնին փորձում է զարգացնել կարիերան` վարելով ITV հեռուստաալիքի խոհարարական շոուն։ ITV-ն փորձում է իր լրատվական հաղորդման մեջ ներգրավել նաև Հեկտորին, իսկ նրանց պրոդյուսերը հոգ է տանում Բելի մասին։

Փորձելով քանդել ստի և շանտաժի կծիկը` «Ժամ» լրատվական ծրագրի աշխատակիցները կապեր են հայտնաբերում ժամանցային հաստատությունների, պոռնոգրաֆիայի տարածման, կոռումպացված ոստիկանների, պաշտպանության նախարարի և մի ինչ-որ կազմակերպության միջև։

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ռոմոլա Գարայ — Բել Ռոուլի, պրոդյուսեր
  • Բեն Ուիշոու — Ֆրեդերիկ Լայոն, լրագրող և համահաղորդավար
  • Դոմինիկ Ուեսթ — Հեկտոր Մեդեն, հաղորդավար
  • Աննա Չանսելլոր — Լիկս Ստորմ, լրագրություն և արտասահմանյան լուրերը հաղորդող
  • Փիթեր Կապալդի — Ռենդալ Բրաուն, լրահոս բաժնի վարիչ
  • Անտոն Լեսսեր — Կլարենս Ֆինդլի
  • Ունա Չապլին — Մարնի Մեդեն, Հեկտորի կինը
  • Ջուլիան Ռայն Թադ — Անգուս Մակքեյն, կառավարության ներկայացուցիչ
  • Թիմ Պիգոտ Սմիթ — լորդ Էլմս
  • Ջուլիետ Սթիվենսոն — լեդի Էլմս
  • Վանեսա Կիրբի — Ռուտ Էլմս
  • Լիզա Գրինվուդ — Սիսի Կուպեր, Բելի օգնականը
  • Հորման Բյորն — Թոմաս Քիշ, արաբերենի թարգմանիչ
  • Ջոշուա Մակգուայր — Այզեկ Ուենգրոու
  • Ջոն Բոուի— Դուգլաս Օուեն
  • Էնդրյու Սքոթ — Ադամ լե Ռեյ, դերասան

Սերիալի դերասանուհի Բել Ռոուլիի (անգլ.՝ Bel Rowley) կերպարն ունի իրական նախատիպ. Գրեյս Ուինդհեմ Գոլդի(անգլ.՝ Grace Wyndham Goldie), ով աշխատել է BBC-ում 1940-ական թվականների կեսերից [2]:

Մրցանակներ և անվանակարգումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ժամ» հեռուստասերիալը առաջադրվել է «Ոսկե գլոբուս» մրցանակի «Լավագույն մինի սերիալ կամ հեռուստաֆիլմ» կատեգորիայում, իսկ գլխավոր դերերը դերակատարող Ռոմոլա Գարայը և Դոմինիկ Ուեստը` «մինի սերիալի լավագույն դերասանուհի» և «մինի սերիալի լավագույն դերասան» կատեգորիաներում»[3]։

Սերիալը երկու անգամ «մինի սերիալի, ֆիլմի կամ դրամատիկական ծրագրի լավագույն սցենար» կատեգորիայում առաջադրվել է «Էմմի» մրցանակի` նվաճելով այն 2013 թվականին, ինչպես նաև անվանակարգում է ստացել «մինի սերիալի, ֆիլմի կամ դրամատիկական ծրագրի լավագույն քասթինգ» կատեգորիայում։

2012 թվականին սերիալը «Երկրորդ պլանի լավագույն կանացի դեր» (Աննա Չանսելլոր)[4], «Լավագույն լուսավորում» և «Լավագույն ձայն» կատեգորիաներում BAFTA TV-ի երեք անվանակարգում է ստացել, և 2013 թվականին հինգ անվանակարգում` «Երկրորդ պլանի լավագույն տղամարդու դեր» (Փիթեր Կապալդի)[5], «Լավագույն սաունթրեք», «Լավագույն ձայն», «Լավագույն մոնտաժ» և «Լավագույն դիզայն» կատեգորիաներում։

Geneva Cinéma Tout Ecran ժնևյան փառատոնի ժամանակ` 2011 թվականի նոյեմբերին, հեռուստասերիալն արժանացավ հանդիսատեսի համակրանք մրցանակին (Audience Award): Մրցանակը ստացան սերիալի երեք ռեժիսորները` Հարրի Բրեդբիրը, Կոկի Հիդրոյցը և Ջեյմի Պեյնը[3][6][7]։

2012 թվականին Դոմինիկ Ուեստը «Ժամ» և «Appropriate Adult» հեռուստասերիալներում ունեցած դերերի համար ստացել է Broadcasting Press Guild Award մրցանակ[8][9][10][11], Ռոմոլա Գարայը անվանակարգվել է «Լավագույն դերասանուհի» կատեգորիայում, իսկ Էբի Մորգանը` որպես լավագույն սցենարիստ։ 2013 թվականին այդ մրցանակի անվանակարգումներ են ստացել Փիթեր Կապալդին, Աննա Չանսելլորը և Բեն Ուիշոուն[12]։

Ցուցադրում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միջազգային ցուցադրում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հեռուստասերիալի պրեմիերան կայացել է Մեծ Բրիտանիայում, որից հետո սերիալը ցուցադրվել է.

Կարծիքներ և քննադատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լրագրողները «Ժամ» հեռուստասերիալը համեմատում են ամերիկյան «Խելագարները» (անգլ.՝ Mad Men) սերիալի հետ[17][18][19][20]։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «'The Hour axed by BBC2». Radio Times. 2013 թ․ փետրվարի 12. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 12-ին.
  2. «Обзор сериала «Час» на сайте «Вокруг ТВ»». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 23-ին.
  3. 3,0 3,1 «The Hour» (2011) — Awards
  4. «Television Awards Winners in 2012 - TV Awards - Television - The BAFTA site». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 13-ին. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 12-ին.
  5. «Television in 2013». BAFTA. Վերցված է 05-05-2016-ին.
  6. «CINEMA TOUS ECRANS 2011 / The Hour: Séries TV». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 13-ին.
  7. Lalibre.be — Reflet d’or à «The Hour»
  8. «Broadcasting Press Guild Awards: Rev, Olivia Colman, Dominic West Take Top Prizes». The Huffington Post UK. 2012 թ․ մարտի 30. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 13-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 3-ին.
  9. Torin Douglas (2012 թ․ մարտի 30). «Broadcasting Press Guild TV and Radio Awards 2012». The Broadcasting Press Guild. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 13-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 3-ին.
  10. «Rev stars score four wins at Broadcasting Press Guild Awards». Metro.co.uk. 2012 թ․ մարտի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 13-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 3-ին.
  11. John Plunkett (2012 թ․ մարտի 30). «Rev reigns at Broadcasting Press Guild awards». The Guardian. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 13-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 3-ին.
  12. Plunkett, John (7 февраля 2013). «Parade's End leads nominations for Broadcasting Press Guild awards». The Guardian. Վերցված է 13-10-2015-ին.
  13. «BBC America Program Details: The Hour». BBC America Media Room. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 16-ին.
  14. «ABC1 Programming Airdate: The Hour (episode one)». ABC Television Publicity. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 16-ին.
  15. «Media Alert - Critically-acclaimed [[[sic]]] series, The Hour, debuts on Netflix». Canada Newswire. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2012 թ․ մայիսի 2-ին. {{cite web}}: URL–wikilink conflict (օգնություն)
  16. «VOX: The Hour». TVNorge Press. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2012 թ․ մայիսի 2-ին.
  17. «Час»… будто балансирует между литературной стилистикой Грэма Грина и меланхоличной статичностью «Безумцев»,— пишет украинский портал «MediaBlender» Արխիվացված 2012-01-14 Wayback Machine
  18. Sam Wollaston (2011 թ․ հուլիսի 19). «TV review: The Hour». The Guardian. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 14-ին.
  19. Tom Sutcliffe (2011 թ․ հուլիսի 20). «Last Night's TV - The Hour, BBC2; Britain Through a Lens: the Documentary Film Mob, BBC4». The Independent. (անգլ.)
  20. BBC запустила аналог сериала «Безумцы»

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]