Հերակլեոնաս
Հերակլեոնաս | |
|---|---|
| Բյուզանդական կայսրության կայսր | |
 | |
| Իշխանություն | 641 |
| Հունարեն | Ηράκλειος Β′ |
| Լատիներեն | Heraclius II կամ Heraclonas |
| Ծնվել է՝ | 618 |
| Ծննդավայր | Լազիկե |
| Մահացել է՝ | 641 |
| Վախճանի վայր | Հռոդոս, Օսմանյան կայսրություն |
| Երկիր |  Բյուզանդական կայսրություն |
| Ազգություն | հայ |
| Հարստություն | Հերակլիոսներ |
| Նախորդ | Հերակլիոս Ա |
| Հաջորդող | Հերակլիոս-Կոստանդին Գ |
| Տոհմ | Բյուզանդիան Հերակլիոսների օրոք |
| կայսր | |
| Հայր | Հերակլիոս Ա |
| Մայր | Martina? |
| Հավատք | Ուղղափառություն |
Հերակլեոնաս (հուն․՝ Κωνσταντῖνος Ἡράκλειος, Kōnstantînos Hērákleios; 626–642), առավել հայտնի Հերակլոնաս (Heraklonas կամ Հերակլեոնաս (հունարեն՝ Ἡρακλ[ε]ωνᾶς), հազվադեպ՝ նաև Հերակլիուս II[1] անուններով), Բյուզանդական կայսրության կայսր։ Կառավարել է 641 թվականին։ Գահընկեց է արվել ապստամբության հետևանքով։
Հերակլեոնասը Հերակլիուս I-ի և վերջինիս զարմուհի Մարտինայի որդին էր։ Հայրը կտակում գրել էր, որ իր մահից հետո երկու որդիները՝ Հերակլեոնասն ու Կոնստանտին III-ը, համատեղ որոշում պիտի կայացնեն գահակալության վերաբերյալ։ Ընդ որում՝ կինը՝ Մարտինան էլ պիտի պահպանի ազդեցությունն արքունիքում և կոչվի արքայամայր ու կայսրուհի[2]։ Հերակլիուս I-ը 641 թվականի փետրվարին մահացել է, և նրա երկու որդիները համատեղ կայսրեր են հռչակվել առանց որևէ միջադեպի։ Երկու-երեք ամիս անց Կոնստանտինը մահացել է տուբերկուլյոզից, և Հերակլեոնաս-ը դարձել է միանձնյա կայսր՝ մոր խնամակալության ներքո, քանի որ դեռ պատանի էր։ Դրանից վեց ամիս անց նրան գահընկեց է արել հայկական ծագում ունեցող զորավար Վալենտինուսը, ով գահին հաստատել է Կոնստանտին III-ի որդուն՝ Կոնստանտ II-ին, իսկ Հերակլեոնասի քիթը կտրել է տվել և աքսորել Ռոդոս, որտեղ էլ վերջինս կարճ ժամանակ անց մահացել է։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Bellinger, Grierson, էջ 389
- ↑ Ostrogorsky, 1969, էջեր 112–114
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Bellinger, Alfred Raymond; Grierson, Philip, eds. (1992). Catalogue of the Byzantine Coins in the Dumbarton Oaks Collection and in the Whittemore Collection: Phocas to Theodosius III, 602-717. Part 1. Phocas and Heraclius (602–641). Vol. 2. Dumbarton Oaks. ISBN 978-0-884-02024-0.
- Fontaine, P.F.M. (2004). The Light and the Dark: A Cultural History of Dualism. The dualism in byzantine history, 638-1453 and in the East-West relationship of the Middle ages. Groningen: J.C. Gieben. ISBN 978-9-051-79134-1.
- Foss, Clive (2005). «Emperors named Constantine». Revue numismatique (ֆրանսերեն). 6 (161): 93–102. doi:10.3406/numi.2005.2594.
- Kaegi, Walter E. (2003). Heraclius: Emperor of Byzantium. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81459-1.
- Moore, R. Scott (1996). «Heraklonas (April/May - September 641 A.D.)». De Imperatoribus Romanis. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 25-ին. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 25-ին.
- Ostrogorsky, George (1969). History of the Byzantine State. New Brunswick, New Jersey, U.S.A.: Rutgers University Press. ISBN 0-8135-0599-2.
- Stratos, A. N. (1980). Byzantium in the Seventh Century: Justinian II, Leontius and Tiberius 685-711. Amsterdam: Hakkert. ISBN 978-9-025-60852-1.
- Treadgold, Warren (1997). A History of the Byzantine State and Society. Stanford: Stanford University Press. ISBN 978-0-804-72630-6.
- Heraklonas' profile in Prosopography of the Byzantine World
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մեդիաֆայլեր Heraclonas թեմայով Վիքիպահեստում:
| Heraclian Dynasty | 626 | after 641 | |
| Նախորդող: Constantine III, Heraclius |
Byzantine Emperor 641 համատեղ իշխող Constantine III, David & Constans II |
Հաջորդող: Constans II |
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հերակլեոնաս» հոդվածին։ |
| ||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||