Jump to content

Սարգիս Խանոյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Խանոյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Սարգիս Խանոյան (այլ կիրառումներ)
Սարգիս Խանոյան
Ծնվել էմարտի 13 (25), 1877[1]
ԾննդավայրԹիֆլիս, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել է1937[1]
Մահվան վայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունՆերսիսյան դպրոց և Մանկավարժական ակադեմիա (1914)[1]
Մասնագիտությունհեղափոխական, կուսակցական աշխատող, պետական գործիչ և լրագրող
ԿուսակցությունԽՄԿԿ[1]
ԱնդամությունԽՍՀՄ Գրողների միություն և All-Union Society of Old Bolsheviks?

Սարգիս (Սերգո) Խանոյան (մարտի 13 (25), 1877[1], Թիֆլիս, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1] - 1937[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ քաղաքական գործիչ, լրագրող, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1934 թվականից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սարգիս Խանոյանի հուշատախտակը Երևանի Փարպեցու 20 հասցեում

Ծնվել է Թիֆլիսում։ Սովորել է Թիֆլիսի հոգևոր սեմինարիայում։ Մասնակցել է «Հայ բանվոր հեղափոխականների ասոցացիայի» հիմնադրամին։ 1905 թվականին մասնակցել է Լենինի «Գյուղական չքավորությանը», «Հեղափոխական պրոլետարիատի դեմոկրատական խնդիրները» աշխատությունների թարգմանությանն ու հրատարակմանը։ 1906 թվականին ուսուցչություն է արել Ջալալօղլիում (այժմ՝ Ստեփանավան), 1907-1911 թվականներին՝ Նուխիում (այժմ՝ Շաքի, Ադրբեջան), Ղզլարում։ 1912-1914 թվականներին սովորել է Պետերբուրգի մանկավարժական ակադեմիայում։ 1917 թվականին Ասքանազ Մռավյանի հետ խմբագրել է «Բանվորի կռիվը» թերթը։ Հետագայում եղել է «Ալիք» (Ալեքսանդրապոլ), «Պահակ», «Նոր ուղի», «Կարմիր աստղ», «Մարտակոչ» (Թիֆլիս) թերթերի խմբագիրը։ 1919 թվականին փոխադրվել է Հայաստան և ընտրվել Արմենկոմի նախագահ։ 1920 թվականին մեկնել է Բաքու և նշանակվել «Կոմունիստ» (հայերեն) թերթի խմբագիր։ 1921 թվականին եղել է ՀԽՍՀ ֆինժողկոմ, 1925 թվականին՝ Անդրկենտգործկոմի նախագահ, 1930-1933 թվականներին՝ ՀԽՍՀ արդարադատության ժողկոմ, ապա ՀԽՍՀ դատախազ, ՀՕԿ-ի նախագահ։ Մահացել է 1937 թվականին[2]։ ԽՄԿԿ անդամ 1902 թվականից։

Ս. Խանոյանի երկերի մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Բոգդան Կնունյանց, Թիֆլիս, 1927։
  • Սուրեն Սպանդարյան (կյանքն ու գործունեությունը), Երևան, Պետհրատ, 1927, 31 էջ։
  • Մելիք Մելիքյան (Դեդուշկա), Երևան, Պետհրատ, 1928, 26 էջ։
  • Գեղ կանգնի-գերան կկոտրի, Երևան, Պետհրատ, 1930, 45 էջ։
  • Դաշնակցության տրագի-կոմեդիան, Երևան, Պետհրատ, 1930, 37 էջ։
  • Մայիսյան ապստամբություն, Երևան, Պետհրատ, 1930, 24 էջ։
  • Օղակներ, Երևան, Պետհրատ, 1931, 110 էջ։
  • Ընտիր երկեր, Երևան, «Հայաստան», 1982, 376 էջ։

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. ԽուդավերդյանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  2. Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». 1986. էջ 222-223.
Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սարգիս Խանոյան» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 13